رویکرد PLS یا حداقل مجذورات جزئی، به عنوان نسل دوم روشهای مدلیابی معادلات ساختاری میتواند بسیاری از دغدغههای محققان را پاسخگو باشد. این رویکرد که با عنوان روشهای مبتنی بر واریانس نیز شناخته میشوند، با بیشینه سازی واریانس متغیرهای وابسته که توسط متغیرهای مستقل پیش بینی میشوند، قدرت پیش بینی مدل را بالا میبرد، که میتواند در بررسی و ارزیابی مدلهای جدید و حتی مبتنی بر فرهنگ کاربرد داشته باشد. این رویکرد به علت وابستگی کمتر به اندازه نمونه، سطح سنجش متغیرها، نرمال بودن توزیع و استفاده از ابزارهای جا افتاده، رویکردی مناسب برای پژوهشگران به نظر میرسد. کارگاه آموزش کاربردی PLS توسط بهترین متخصصان این حوزه تدوین شده و میتواند پاسخگوی پژوهشگران، دانشجویان و اساتید باشد.
سرفصلهای دوره
- آشنایی با محیط PLS
- آموزش ورود و تعریف داده
- مقدمات
- تحلیل مسیر
- مدل یابی معادلات ساختاری
- تحلیل عاملی تأییدی